Podstawowe pojęcia

Aby zrozumieć różnicę między tymi dwoma terminami, warto najpierw przyjrzeć się ich definicjom:

Pedagoga rewalidyjny/a:

• Jest odpowiedzialny za edukację dzieci i młodzieży mających trudności w nauce lub niepełnosprawnych.
• Zajmuje się diagnozowaniem potrzeb edukacyjnych uczniów oraz opracowywaniem indywidualnego programu terapeutycznego dla nich.

Pedagoga/specjalista/ka:

• Zajmuje się edukacją dzieci i młodzieży z różnymi niepełnosprawnościami, takimi jak: upośledzenie umysłowe, autyzm czy trudności w uczeniu się.
• Pomaga uczniom w dostosowaniu procesu nauczania do ich indywidualnych potrzeb oraz wspiera rodziców i nauczycieli w pracy z dziećmi ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi.

Różnice między pedagogiką rewalidacyjną a pedagogiką specjalną

Różnica w zakresie działania:

Główna różnica między tym dwoma terminami polega na zakresie działań. Pedagodzy rewalidyjni skupiają się głównie na terapiach dla dzieci i młodzieży mających trudności lub problemy zdrowotne wpływające negatywnie na proces nauki. Z kolei pedagodzy specjalni zajmują się szerokim spektrum problemów, od zaburzeń neurologicznych po niepełnosprawność intelektualną.

Jak to wygląda praktycznie?

Na przykład: jeśli dziecko ma dysleksję (specyficzne trudności czytania), to będzie miało do czynienia z pedagogiem rewalidyjnym, który pomoże mu w radzeniu sobie z tym problemem i udzieli odpowiedniego wsparcia terapeutycznego. Natomiast jeśli dziecko ma autyzm (zaburzenia ze spektrum autyzmu), to będzie pracować zarówno z pedagogiem specjalnym, jak i innymi specjalistami takimi jak psycholog czy logopeda.

Różnica w podejściu:

Kolejną różnicą między tymi dwoma dziedzinami jest podejście do edukacji dzieci i młodzieży. Pedagodzy rewalidacyjni skupiają się na terapiach indywidualnych oraz dostosowaniu procesu nauki dla każdego ucznia. Z kolei pedagodzy specjalni często korzystają z metod grupowych oraz angażują rodziców i innych profesjonalistów w proces nauczania.

Praktyczny przykład

Na przykład: jeżeli dziecko ma ADHD (Zespół nadpobudliwości psychoruchowej), mogą być stosowane techniki behawioralne zarówno przez pedagoga rewalidyacyjnego, jak również przez inne osoby zaangażowane we wspieranie tego ucznia – np., jego nauczyciel lub rodzice podczas pracy domowej.

Dlaczego warto odróżnić te dwa terminy?

Lepsze zrozumienie potrzeb edukacyjnych

Ważne jest, aby odróżniać te dwa terminy, ponieważ pozwala to na lepsze zrozumienie i dostosowanie procesu nauczania do indywidualnych potrzeb uczniów. Wiedza o różnicach między pedagogiką rewalidacyjną a specjalną umożliwia odpowiednie wsparcie w nauce dzieciom i młodzieży.

Skuteczniejsza praca z dziećmi ze specjalnymi potrzebami

Kiedy wiemy dokładniej czym zajmuje się każda dziedzina pedagogiki, możemy skierować naszą pracę bardziej precyzyjnie w kierunku rozwoju konkretnych umiejętności u uczniów. Dzięki temu współpraca pomiędzy rodzicami, nauczycielami oraz innymi profesjonalistami staje się efektywniejsza.

Zakończenie:

Pedagogika rewalidacyjna a pedagogika specjalna są dwoma ważnymi dziedzinami nauki dotyczących edukacji dzieci i młodzieży mającej trudności lub niepełnos

Tak, pedagogika rewalidacyjna jest częścią pedagogiki specjalnej.